|

JĘZYK PRAWNY W TWORZENIU I TRANSPOZYCJI PRAWA UNII EUROPEJSKIEJ PROCESY HYBRYDYZACJI
DOCZEKALSKA A. wydawnictwo: WOLTERS KLUWER, 2021, wydanie Icena netto: 166.80 Twoja cena 158,46 zł + 5% vat - dodaj do koszyka Język prawny w tworzeniu i
transpozycji prawa Unii Europejskiej
Procesy
hybrydyzacji
Jest to pierwsza na
polskim rynku publikacja dotycząca języka prawnego Unii Europejskiej,
procesu jego kształtowania oraz jego wpływu na języki prawa krajowego
państw członkowskich.
Autorka opisuje hybrydyzację unijnych tekstów prawnych,
czyli proces następujący w wyniku kontaktu różnych
języków i kultur prawnych oraz ich oddziaływania na siebie
podczas tworzenia prawa UE. Przedstawia także dekulturyzację
języków prawa krajowego państw członkowskich, czyli
standaryzację konieczną do zapewnienia równoznaczności
wszystkich 24 wersji językowych unijnych aktów prawnych i
ułatwiającą ich jednolite stosowanie w 27 państwach członkowskich.
Książka zawiera również analizę procesów,
którym podlega język prawny podczas transpozycji prawa
unijnego do prawa państw członkowskich, mających swoją kulturę prawną,
a tym samym swój własny język prawny, różniący
się od tego, w którym tworzone są unijne akty prawne.
Autorka ilustruje te zagadnienia przykładem transpozycji wybranych
dyrektyw unijnych z zakresu ochrony praw konsumentów do
systemów prawnych Irlandii, Malty, Wielkiej Brytanii i
Polski.
W publikacji opisano, jak rozwijają się dwa unijne języki: angielski
– lingua franca instytucji unijnych, biorących udział w
tworzeniu prawa UE, oraz język polski, który dołączył do
urzędowych języków instytucji Unii w 2004 roku.
Przedstawiono także wyniki badań interdyscyplinarnych, w
których oprócz metod nauk prawnych wykorzystano
narzędzia lingwistyki korpusowej oraz metody przekładoznawstwa.
Książka jest przeznaczona dla prawników praktyków
– adwokatów, radców prawnych i
sędziów – oraz pracowników naukowych
zajmujących się prezentowanym zagadnieniem. Będzie przydatna dla
legislatorów krajowych i unijnych, a także tłumaczy i
prawników lingwistów pracujących w
instytucjach unijnych.
Wykaz
skrótów | str. 11
Wstęp | str. 13
Część I JĘZYK PRAWNY, JEGO
POJĘCIA I TERMINOLOGIA
Rozdział 1
Język
prawny – wyjaśnienie pojęcia
| str. 33
1.1. Wprowadzenie. Różnorodność rozumienia pojęcia języka
prawnego | str. 33
1.2. Język (prawny) – konkretny byt czy intelektualny
konstrukt? | str. 38
1.3. Autor tekstu aktu prawnego i twórca języka prawnego |
str. 42
1.4. Język prawny – byt autonomiczny czy związany z innym
językiem? | str. 51
1.5. Język prawny a język prawa – wyjaśnienie terminologiczne
| str. 68
Rozdział 2
Pojęcie
a termin | str. 69
2.1. Wprowadzenie. Potrzeba odróżnienia pojęć
„terminu” i „pojęcia” | str. 69
2.2. Jeden termin wyraża jedno pojęcie | str. 74
2.3. Jeden termin wyraża kilka pojęć | str. 75
2.4. Jedno pojęcie wyrażone przez kilka terminów | str. 80
2.5. Istnienie pojęcia bez terminu (lub wyrazu) | str. 87
Rozdział 3
Języki prawne – uzasadnienie wyboru | str. 93
Część II HYBRYDYZACJA JĘZYKA
PRAWNEGO PODCZAS TWORZENIA PRAWA UNII EUROPEJSKIEJ
Rozdział 4
Hybryda,
hybrydyzacja i tekst hybrydowy – wyjaśnienie pojęć
| str. 107
4.1. Wprowadzenie. Pojęcia hybrydy i hybrydyzacji | str. 107
4.2. Hybryda w definicjach słownikowych | str. 107
4.3. Użycie pojęcia hybrydowości i hybrydyzacji przez różne
dyscypliny naukowe | str. 108
4.4. Tekst hybrydowy w teorii przekładu | str. 112
4.5. Uzasadnienie użycia terminów
„hybrydyzacja” i „tekst
hybrydowy” w odniesieniu do tekstów
aktów prawnych Unii Europejskiej | str. 115
4.6. Pejoratywność terminu „hybryda” | str. 128
Rozdział 5
Przedmiot
hybrydyzacji – wielojęzyczny tekst czy jednojęzyczna wersja
| str. 131
5.1. Wprowadzenie. Wielojęzyczny tekst a jednojęzyczna wersja | str. 131
5.2. „Tekst” i „wersja” w
definicjach słownikowych | str. 132
5.3. Użycie terminów „tekst” i
„wersja” w języku prawnym prawa międzynarodowego |
str. 135
5.3.1. „Tekst” i „wersja” w
Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów | str. 135
5.3.2. „Tekst” i „wersja” w
unijnym prawie pierwotnym oraz umowach międzynarodowych | str. 136
5.4. Użycie terminów „tekst” i
„wersja” w języku prawnym unijnego prawa
wtórnego | str. 139
5.5. „Tekst” i „wersja” w
języku prawniczym orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej
| str. 143
5.6. Dwa znaczenia słowa „tekst” | str. 147
Rozdział 6
Poziomy
i rodzaje hybrydyzacji | str.
152
6.1. Wprowadzenie. Poziomy i rodzaje hybrydyzacji | str. 152
6.2. Hybrydyzacja na poziomie pojęciowym i terminologicznym | str. 152
6.3. Hybrydyzacja na poziomie prawa | str. 155
6.3.1. Współwystępowanie unijnych i krajowych pojęć | str.
155
6.3.2. Przeszczepy z prawa krajowego i użycie pojęć o
wspólnym jądrze znaczeniowym (common -core concepts) | str.
169
6.4. Hybrydyzacja na poziomie języka | str. 183
6.4.1. Wielopłaszczyznowość hybrydyzacji języka | str. 183
6.4.2. Hybrydyzacja na poziomie terminologicznym – użycie
terminu krajowego – dekulturyzacja | str. 186
6.4.3. Hybrydyzacja terminologiczna na poziomie wersji językowej
– zapożyczenia i kalki z innych języków | str. 192
6.5. Rodzaje hybrydyzacji ze względu na świadomość i zamiar
wprowadzenia obcego elementu | str. 195
Część III HYBRYDYZACJA JĘZYKA
PRAWNEGO PODCZAS TRANSPOZYCJI PRAWA UNII EUROPEJSKIEJ
Rozdział 7
Przedmiot
badań w zakresie hybrydyzacji języka prawnego podczas transpozycji
prawa Unii Europejskiej |
str. 211
7.1. Wprowadzenie. Wybór obszaru badawczego | str. 211
7.2. Prawo ochrony konsumenta – uzasadnienie wyboru | str. 212
7.2.1. Przyczyny wyboru prawa ochrony konsumenta | str. 212
7.2.2. Stopień i zakres wpływu regulacji unijnych na kształtowanie się
prawa konsumenckiego w państwach członkowskich | str. 212
7.2.3. Złożony charakter prawa konsumenckiego | str. 216
7.2.4. Odniesienia w regulacjach konsumenckich do instytucji i pojęć
prawa prywatnego | str. 218
7.2.5. Metoda regulacji w zakresie prawa konsumenckiego w Unii
Europejskiej i jej ewolucja | str. 221
7.2.6. Dynamika rozwoju prawa konsumenckiego | str. 226
7.2.7. Zakres podmiotowy ochrony gwarantowanej przez prawo konsumenckie
| str. 228
7.2.8. Wyjaśnienie wyboru dyrektyw | str. 229
7.3. Uzasadnienie wyboru krajowych systemów prawnych | str.
233
Rozdział 8
Technika
prawodawcza oraz reguły użycia języka w procesie tworzenia prawa
krajowego | str. 237
8.1. Wprowadzenie. Zróżnicowanie krajowych regulacji w
zakresie tworzenia prawa | str. 237
8.2. Źródła krajowych reguł techniki prawodawczej | str. 238
8.3. Użycie języka w procesie tworzenia prawa krajowego | str. 243
Rozdział 9
Hybrydyzacja
i dehybrydyzacja języka prawnego podczas transpozycji unijnych dyrektyw
| str. 253
9.1. Wprowadzenie | str. 253
9.2. Hybrydyzacja na poziomie pojęciowym | str. 254
9.2.1. Przeniesienie pojęcia wraz z terminem | str. 254
9.2.2. Przeniesienie pojęcia bez przeniesienia unijnego terminu | str.
267
9.3. Hybrydyzacja na poziomie terminologicznym | str. 284
9.4. Dehybrydyzacja na poziomie terminologicznym – brak
unijnego terminu w akcie krajowym | str. 287
9.4.1. Dehybrydyzacja i jej rodzaje | str. 287
9.4.2. Przeniesienie pojęcia bez użycia terminu | str. 290
9.4.3. Modyfikacja terminu unijnego | str. 294
9.4.4. Zastąpienie terminu unijnego krajowym | str. 300
Zakończenie | str. 305
Bibliografia | str. 311
Wykaz rysunków i tabel | str. 343
345
stron, Format: 15.0x21.0cm, oprawa twarda
Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy pocztą e-mail lub telefonicznie, czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub
anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.
|